ضرب‌المثل گونه‌ای از بیان است که معمولاً تاریخچه و داستانی پندآموز در پس بعضی از آن‌ها نهفته است. بسیاری از این داستان‌ها از یاد رفته‌اند، و پیشینهٔ برخی از امثال بر بعضی از مردم روشن نیست؛ بااین‌حال، در سخن به‌کار می‌رود. شکل درست این واژه «مَثَل» است و ضرب در ابتدای آن اضافه است. به عبارتِ دیگر، «ضرب المثل» به معنای مَثَل زدن (به فارسی: داستان زدن) است.
آب از آب تكان نميخوره ! آب از سر چشمه گله ! آب از دستش نميچكه !
آب از سرش گذشته ! آب را گل آلود ميكنه كه ماهي بگيره !
آب پاكي روي دستش ريخت !
آب در كوزه و ما تشنه لبان ميگرديم !
آب زير پوستش افتاده !
آب كه يه جا بمونه، ميگنده . آب كه از سر گذشت، چه يك ذرع چه صد ذرع ـ چه يك ني چه چه صد ني !
آبكش و نگاه كن كه به كفگير ميگه تو سه سوراخ داري !
آب كه سر بالا ميره، قورباغه ابوعطا ميخونه ! آبي از او گرم نميشه !
آب نمي بينه و گرنه شناگر قابليه !
آتش كه گرفت، خشك و تر ميسوزد !
آخر شاه منشي، كاه كشي است !
آدم با كسي كه علي گفت، عمر نميگه !
آدم بد حساب، دوبار ميده ! آدم خوش معامله، شريك مال مردمه !
آدم تنبل، عقل چهل وزير داره !
آدم دست پاچه، كار را دوبار ميكنه !
آدم زنده، زندگي ميخواد ! آدم گرسنه، خواب نان سنگك مي بينه !
آدم گدا، اينهمه ادا ؟!
آدم ناشي، سرنا را از سر گشادش ميزنه !
آرد خودمونو بيختيم، الك مونو آويختيم !
آرزو بر جوانان عيب نيست ! آسوده كسي كه خر نداره --- از كاه و جوش خبر نداره !
آستين نو پلو بخور !
آسه برو آسه بيا كه گربه شاخت نزنه !
آش نخورده و دهن سوخته ! آشپز كه دوتا شد، آش يا شوره يا بي نمك !
آفتابه لگن هفت دست، شام و ناهار هيچي ! آفتابه خرج لحيمه ! آفتابه و لولهنگ هر دو يك كار ميكنند، اما قيمتشان موقع گرو گذاشتن معلوم ميشه ! آمدم ثواب كنم، كباب شدم !
آمد زير ابروشو برداره، چشمش را كور كرد ! آنرا كه حساب پاكه، از محاسبه چه باكه ؟!
آنانكه غني ترند، محتاج ترند !
آنچه دلم خواست نه آن شد --- آنچه خدا خواست همان شد .
آنقدر بايست، تا علف زير پات سبز بشه ! آنقدر مار خورده تا افعي شده !
آنقدر سمن هست، كه ياسمن توش گمه !
آن ممه را لولو برد !
آنوقت كه جيك جيك مستانت بود، ياد زمستانت نبود ؟
آواز دهل شنيده از دور خوشه ! گردآوری:بخش سرگرمی بیتوته